مدیریت توسعه و نسخه در ITIL

در ITIL 4، شرکت اکسلوس مدیریت انتشار (Release) و مدیریت استقرار (Deployment) را به عنوان دو روش مجزا و متمایز معرفی می‌کند که در مدیریت انتشار و استقرار خدمات فناوری اطلاعات و تغییرات نرم ‌افزار، نقش‌های حیاتی را ایفا می‌کنند.

از زمان معرفی ITIL در سال 1989، یک روش ITIL به نام مدیریت انتشار و استقرار (Release and Deployment Management) وجود داشته است. با بازنگری در ITIL و معرفی ITIL 4، این چارچوب یک روش را به دو بخش تقسیم کرد، چون آن‌ها اساسا دو نقش را برعهده دارند و در دو زمان مختلف در چرخه عمر سرویس کار می‌کنند و شامل مجموعه مهارت‌های متفاوت هستند. انتشار، یک روش مدیریت خدماتی به حساب می‌آید در حالی که استقرار یک روش مدیریت فنی هست.

 

انتشار در مقابل استقرار

مدیریت انتشار، رویه‌ای هست که روی برنامه‌ریزی، هماهنگی و کنترل بیلد (Build) و تست انتشار سرویس‌ها، اپلیکیشن‌ها و اجزای زیرساخت جدید فناوری اطلاعات در یک کتابخانه امن تمرکز می‌کند، جایی که آن‌ها آماده می‌شوند تا توسط مدیریت استقرار به محیط عملیاتی زنده منتقل بشوند.

مدیریت استقرار روشی هست که نسخه‌های کاملا تست شده را از کتابخانه توسعه امنی که در آن قرار دارند به محیط زنده و پشتیبانی شده منتقل می‌کند. این انتقال شامل مستندات پشتیبانی عملیاتی و آموزش، ارتقای کاربر، برنامه‌ریزی استقرار و پشتیبانی اولیه برای کارکنان عملیات می‌شود.

در این مقاله جنبه‌های خاص مدیریت انتشار در مقابل مدیریت استقرار را بررسی می‌کنیم. سپس با اهداف، اجزای کلیدی، ادغام با سایر روش‌ها و مزایای پیاده‌سازی جداگانه آن‌ها آشنا می‌شویم. سازمان‌ها می‌توانند با درک نقش‌ها و مسئولیت‌های متمایز این روش‌ها، افزایش کیفیت خدمات و به حداقل رساندن ریسک‌ها از توسعه گرفته تا محیط‌های عملیاتی پشتیبانی شده، فرآیندهای انتشار و استقرار خود را بهینه کنند.

اهمیت مدیریت انتشار و مدیریت استقرار ITIL 4 به عنوان روش‌های متمایز

ITIL 4 مدیریت انتشار و مدیریت استقرار را به عنوان روش‌های متمایز با تمرکز و اهداف جداگانه می‌شناسد. این جداسازی به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا به وضوح و دقت بیشتری در مدیریت انتشار و استقرار خدمات فناوری اطلاعات و تغییرات نرم ‌افزاری دست پیدا کنند.

سازمان‌ها می‌توانند روش‌های انتشار و استقرار خود را بهینه‌سازی کنند، ریسک‌ها را به حداقل برسانند و کیفیت کلی خدمات را با درک مسئولیت‌ها و اهداف منحصر به فرد هر روش افزایش بدهند.

روش‌های انتشار و استقرار بخشی از چرخه عمر انتقال سرویس هستند.

بعد از تایید شدن توسط Change Enablement، مدیریت پروژه با کمک چندین روش پروژه را ایجاد می‌کند.

هدف از مدیریت انتشار

هدف از مدیریت انتشار در دسترس قرار دادن خدمات و ویژگی‌های جدید و تغییریافته برای استفاده در سازمان می‌باشد.

تعریف انتشار

انتشار نسخه‌ای از یک سرویس یا سایر آیتم‌های پیکربندی یا مجموعه‌ای از آیتم‌های پیکربندی هست که برای استفاده در دسترس قرار می‌گیرد.

انتشار ممکن است:

• دارای اجزای زیرساختی و کاربردی متعددی باشد که با هم همکاری می‌کنند یا
• ترکیب عملکرد جدید یا تغییریافته را ارائه می‌دهد یا
• مستندات و آموزش برای کاربران یا کارکنان پشتیبانی را شامل شود یا
• از فرآیندها و ابزارهایی برای پشتیبانی از سرویس بهره ببرد.

اصطلاحات انتشار

 

 

اصطلاحات و کلمات اختصاری ITIL زیر در فرآیند مدیریت انتشار ITIL برای نمایش ورودی‌ها و خروجی‌های فرآیند استفاده می‌شوند:

• دستور کار توسعه (Development Work Order)

یک دستور کاری برای توسعه یا سفارشی‌سازی یک اپلیکیشن یا سیستم که معمولا از مدیریت انتشار صادر می‌شود.

• دستور کار نصب (Installation Work Order)

یک دستور کاری برای نصب یک اپلیکیشن، سیستم یا جزئی از زیرساخت که معمولا از سمت مدیریت انتشار صادر می‌شود.

• خط ‌مشی انتشار (Release Policy)

مجموعه‌ای از قوانین برای استقرار نسخه‌ها در محیط عملیاتی زنده، تعریف رویکردهای مختلف برای نسخه‌ها بسته به فوریت و تاثیر آن‌ها.

• انتشار (Release)

یک نسخه (که به آن Release Package هم گفته می‌شود) از یک واحد انتشار یا مجموعه‌ای ساختاریافته از واحدهای انتشار تشکیل شده.

• رکورد انتشار (Release Record)

یک رکورد انتشار تمام جزئیات یک نسخه را شامل می‌شود که تاریخچه انتشار را از اولین مراحل برنامه‌ریزی تا بسته شدن مستند می‌کند.

• واحد انتشار (Release Unit)

یک واحد انتشار مجموعه‌ای از آیتم‌های پیکربندی جدید، تغییریافته و یا بدون تغییر هست که برای پیاده‌سازی یک یا چند تغییر تایید شده با همدیگر تست شده و به محیط زنده معرفی می‌شوند.

فرآیندهای فرعی

در زیر می‌توانید فرآیندهای مدیریت انتشار ITIL و اهداف فرآیندی آن‌ها را ببینید:

پشتیبانی از مدیریت انتشار

هدف فرآیند: ارائه دستورالعمل‌ها و پشتیبانی برای استقرار نسخه‌ها.

برنامه‌ریزی انتشار

هدف فرآیند: اختصاص تغییرات مجاز به پکیج‌های انتشار و تعریف دامنه و محتوای نسخه‌ها. براساس این اطلاعات، فرآیند برنامه‌ریزی انتشار، برنامه‌ زمان‌بندی را برای بیلد، تست و استقرار یک نسخه ایجاد می‌کند.

انتشار بیلد

هدف فرآیند: صدور کلیه سفارش‌های کاری و درخواست‌های خرید ضروری به‌گونه‌ای که اجزای انتشار یا از فروشندگان خارجی خریداری بشوند یا در داخل توسعه داده شده و سفارشی‌سازی شوند. در پایان این فرآیند، تمامی اجزای انتشار مورد نیاز برای ورود به مرحله تست آماده هستند.

استقرار انتشار

هدف فرآیند: استقرار اجزای انتشار در محیط تولید زنده. این فرآیند همچنین مسئول آموزش کاربران نهایی و کارکنان عملیاتی و گردش اطلاعات/مستندات در مورد انتشار اخیرا مستقر شده یا سرویس‌هایی هست که از آن‌ها پشتیبانی می‌کند.

پشتیبانی اولیه

هدف فرآیند: برای حل سریع مسائل عملیاتی در یک دوره اولیه پس از استقرار انتشار و حذف هرگونه خطا یا نقص باقیمانده.

بستن انتشار

هدف فرآیند: بستن رسمی یک انتشار بعد از تایید اینکه آیا لاگ‌های فعالیت و محتوای CMS به‌روز هستند یا نه.

مدیریت انتشار بر چه چیزی تمرکز دارد؟

روش مدیریت انتشار ITIL 4 روی برنامه‌ریزی، هماهنگی و کنترل انتشار سرویس‌ها و اجزای سرویس جدید یا تغییریافته تمرکز دارد. این شامل تعریف خط‌ مشی‌های انتشار، ایجاد پکیج‌های انتشار، هماهنگی تاییدیه‌ها و مدیریت زمان‌بندی انتشار هست.

مدیریت انتشار با روش اعتبارسنجی و تست سرویس (SVT) کار می‌کند. SVT یک روش مستقل و بی‌طرفانه به حساب می‌آید. این روش تست و تایید نسخه‌ها (مثل خدمات، پیکربندی‌ها و سایر دارایی‌های فناوری اطلاعات) را شامل می‌شود تا از کیفیت، کاربردی بودن و عملکرد اطمینان حاصل  شود.

معنی در دسترس برای استفاده، کتابخانه‌های امن و فروشگاه‌های امن

پس از اینکه مدیریت انتشار ، ساخت نسخه را تکمیل کرد و اعتبارسنجی و تست خدمات تمام سطوح تضمین کیفیت را پاس کرد، مدیریت انتشار نسخه را به یک کتابخانه امن منتقل می‌کند که نسخه را برای استفاده عملیاتی در دسترس قرار می‌دهد.

این یعنی مدیریت استقرار، سرویس جدید یا تغییریافته را در یک مکان خاص و امن پیدا کرده و آن را به محیط زنده منتقل می‌کند. ارائه‌دهندگان خدمات باید رویه‌های مناسب با قابلیت ممیزی را برای نگهداری نرم‌افزار و سخت‌افزار و توزیع آن در محیط‌های زنده پیاده‌سازی کنند.

کتابخانه رسانه قطعی (DML) چیست؟

DML یک کتابخانه امن هست که در آن تمام آیتم‌های پیکربندی رسانه (CI) در نسخه‌های مجاز نهایی خودشان نگهداری و محافظت می‌شوند. DML نسخه‌های اصلی همه نسخه‌هایی را که بررسی‌های تضمین کیفیت را پشت سر گذاشتند ذخیره می‌کند. این اطلاعات شامل کلیه نرم‌ افزارهای خریداری شده (به همراه اسناد مربوط به لایسنس آن‌ها) و نرم ‌افزارهای توسعه یافته در محل می‌شود.

فروشگاه سخت‌افزار قطعی (DHS) چیست؟

فروشگاه قطعی، جایی هست که قطعات یدکی کاملا مجاز سخت‌افزاری نگهداری می‌شوند. این موارد می‌تواند قطعات و اسمبل‌های یدکی باشند که در همان سطح بازنگری با سیستم‌های تست کنترل شده یا محیط زنده نگهداری می‌شوند. آن‌ها در سیستم مدیریت پیکربندی (CMS) ثبت می‌شوند. این قطعات همچنین ممکن است در فرآیند بازیابی از رخدادها مورد استفاده قرار بگیرند. بعد از استفاده از این قطعات، آن‌ها یا به فروشگاه قطعات یدکی بازگردانده می‌شوند یا تعویض می‌شوند.

دسترسی به موارد موجود در کتابخانه امن با محدودیت‌هایی همراه هست. کتابخانه‌ها اجزای انتشار را در طول چرخه عمر سرویس کنترل می‌کنند، مثلا طراحی، ساخت، تست، استقرار و عملیات در CMS مستند می‌شوند. انتقال یک جزء یدکی قطعی به محیط زنده به یک درخواست تایید شده برای تغییر (RFC) نیاز دارد.

برنامه زمان‌بندی انتشار چیست؟

 

 

با در اختیار قرار گرفتن ورودی مدیریت استقرار، مدیریت انتشار مسئولیت برنامه زمان‌بندی انتشار را برعهده می‌گیرد. برنامه زمان‌بندی توافق شده برای انتشار را مستند می‌کند. مدیریت برنامه زمان‌بندی انتشار معمولا شامل موارد زیر می‌شود:

شناسایی انتشار) برنامه زمان‌بندی انتشار شامل شناسه‌ها یا نام‌های منحصر به فرد برای هر نسخه هست تا آن‌ها را از همدیگه متمایز کند.

تاریخ‌های انتشار)  تاریخ‌های برنامه‌ریزی شده برای هر رویداد انتشار، از جمله تاریخ شروع و پایان فعالیت‌های انتشار.

محدوده انتشار)  برنامه زمان‌بندی محدوده هر نسخه را مشخص می‌کند و خدمات، اپلیکیشن‌ها یا اجزای خاصی را که در نسخه گنجانده می‌شود توضیح می‌دهد.

وابستگی‌ها)  برنامه زمان‌بندی هرگونه وابستگی بین نسخه‌ها یا سایر فعالیت‌های مرتبط را مشخص می‌کند.

صاحبان انتشار و نقش‌ها)  برنامه زمان‌بندی افراد یا تیم‌هایی را که مسئول مدیریت و اجرای هر نسخه هستند مشخص می‌کند. این شامل تعیین تیم یا شخصی برای تشدید رخدادهای استقرار یا پشتیبانی می‌شود.

پنجره استقرار)  برنامه زمان‌بندی اطلاعاتی را در مورد پنجره استقرار برنامه‌ریزی شده برای هر نسخه شامل می‌شود.

برنامه ارتباطی)  برنامه زمان‌بندی برنامه ارتباطی را برای هر نسخه مشخص می‌کند.

ارزیابی ریسک و تاثیر)  برنامه زمان‌بندی ممکن است ارزیابی ریسک و تاثیر در هر نسخه را شامل بشود.

برنامه‌های بازگردانی و بازگشت)  برنامه زمان‌بندی ممکن است برنامه‌های بازگردانی و بازگشت برای هر نسخه را شامل شود.

یک برنامه زمان‌بندی انتشار یک نمای کلی جامع از انتشار برنامه‌ریزی شده، جدول زمانی، محدوده، وابستگی‌ها و جزئیات مربوط به آن‌ها را ارائه می‌دهد. این برنامه زمان‌بندی به عنوان یک مرجع ارزشمند برای ذینفعان عمل می‌کند و برنامه‌ریزی موثر، هماهنگی و اجرای فعالیت‌های انتشار را میسر می‌کند.

بررسی بعد از پیاده‌سازی انتشار (PRIP)

یک بررسی مکتوب امکان یادگیری و بهبود را فراهم می‌کند و به افزایش رضایت مشتری کمک می‌کند و یک روش استاندارد و لازم برای شیوه بهبود مستمر به حساب می‌آید.

هدف از مدیریت استقرار چیست؟

ITIL 4 هدف مدیریت استقرار را انتقال سخت‌افزار، نرم‌افزار، اسناد، فرآیندها یا هر جزء دیگر به محیط‌های زنده جدید یا تغییریافته در هماهنگی با مدیریت انتشار، ایجاد امکان تغییر، اعتبارسنجی سرویس و تست تعریف می‌کند.

روش مدیریت استقرار شامل انتقال اجزای سرویس مثل نرم‌افزار، سخت‌افزار یا سایر تنظیمات ذخیره شده در کتابخانه‌های امن، به محیط‌های عملیاتی موردنظر هست.

این روش روی اجرای تاکتیکی استقرار مثل طرح‌ها از جمله ساخت، پیکربندی و نصب اجزا تمرکز دارد. هدف مدیریت استقرار اطمینان از این است که فعالیت‌های استقرار واقعی به طور موثر و کارآمد انجام می‌شود؛ به همراه رعایت طرح‌های تعیین شده برای انتشار و به حداقل رساندن هرگونه تاثیر منفی روی در دسترس بودن سرویس.

فعالیت‌های مدیریت استقرار

در حالی که مدیریت انتشار بیشتر در محیط توسعه انجام می‌شود، مدیریت استقرار بیشتر در محیط عملیات انجام می‌شود. استقرار با روش مدیریت تغییر سازمانی همکاری خیلی خوبی دارد تا بتواند متوجه شود چطور می‌شود فعالیت‌های استقرار استاندارد را برای اطمینان از پذیرش و اثربخشی سفارشی کرد. فعالیت‌های مدیریت استقرار شامل موارد زیر می‌شود:

• تغییر ارزیابی انتشار
• تحلیل تاثیر تغییر
• تغییر برنامه‌ریزی و طراحی
• تغییر ارتباط و تعامل
• تغییر پیاده‌سازی
• پشتیبانی اولیه زندگی (ELS) برای کارکنان عملیات و کاربران تجاری
• تغییر ارزیابی و بررسی
• تغییر حاکمیت و کنترل
• تغییر بهبود مستمر

پشتیبانی اولیه زندگی یا ELS چیست؟

مدیریت استقرار ، مسئول ELS برای هر استقرار به حساب می‌آید. ELS از سرواژه‌های عبارت Early Life Support گرفته شده. ELS پشتیبانی و راهنمایی را برای کاربران و کارکنان عملیاتی در طول مراحل پیاده‌سازی یک سرویس جدید یا تغییریافته ارائه می‌دهد. این کار برای اطمینان از انتقال روان از مدیریت پروژه یا مرحله توسعه به مرحله عملیات زنده طراحی شده است.

در طول مراحل اولیه چرخه حیات یک سرویس، زمانی که معرفی می‌شود یا به طور قابل توجهی دستخوش تغییر و اصلاح می‌شود، معمولا سازمان‌ها با مسائل مربوط به عملیات و عملکرد آن  سرویس مواجه می‌شوند. ELS با ارائه پشتیبانی فعال از سرویس و کاربران اون به رفع این چالش‌ها کمک می‌کند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا به سرعت از سرویس جدید یا تغییریافته استفاده کنند.

اساسا با هر طرح استقرار، مدیریت استقرار با همکاری عملیات سرویس معیارهایی برای استقرار که «عادی» در نظر گرفته می‌شود را تعیین می‌کنند. مثلا تعداد عادی تماس‌های تلفنی با سرویس دسک قبل از انتشار یک سرویس چقدر هست؟ تا زمانی که این معیار دوباره برآورده شود، استقرار موافقت می‌کند که به تیم‌های عملیاتی (مثلا سرویس دسک، پشتیبانی دسکتاپ و پشتیبانی IT) تا رسیدن به حالت عادی کمک کند. هدف نهایی انتقال روان برای کاربران و کارکنان عملیات هست.

ELS روی موارد زیر تمرکز دارد:

• انتقال روان به عملیات
• تعامل و ارتباط ذینفعان
• پشتیبانی مدیریت رخداد و مشکل
• آموزش و انتقال دانش برای کمک به کارکنان عملیات در یادگیری مهارت‌های جدید
• نظارت بر عملکرد و بهینه‌سازی
• جمع‌آوری بازخورد و بهبود

 

مشارکت‌های انتشار و استقرار در زنجیره ارزش خدمات (SVC)

 

 

در ITIL 4، زنجیره ارزش خدمات یک مفهوم اصلی رانشون می‌دهد که فعالیت‌ها و فرآیندهای مختلف درگیر در ایجاد و ارائه ارزش مشتری از طریق خدمات را تعریف می‌کند. در بالاترین سطح، SVC نشان‌ دهنده‌ی روش مدیریت پروژه ITIL هست. SVC شامل جریان‌های ارزش به‌هم‌ پیوسته‌ای هست که از چرخه عمر کلی سرویس پشتیبانی می‌کند. ارزش SVC در توانایی آن برای کمک به سازمان‌هاست تا بتونن به طور موثر و کارآمد ارزش را به مشتریان خودشون ارائه بدهند.

روش‌های مدیریت انتشار و استقرار ITIL 4 با ایفای نقشی حیاتی در جریان‌های ارزش برنامه‌ریزی، بهبود و مشارکت از زنجیره ارزش سرویس پشتیبانی می‌کنند. این امر به ارائه خدمات ارزشمند کمک کرده و تضمین می‌کند که با موفقیت عملیاتی می‌شوند و در عین حال اختلال و ریسک را به حداقل می‌رساند.

در ادامه می‌توانید نحوه پشتیبانی انتشار و استقرار از SVC را مشاهده فرمایید:

جریان ارزش طرح «Plan»

در جریان ارزش طرح، مدیریت انتشار و استقرار در برنامه‌ریزی استراتژیک و تصمیم‌گیری دخالت دارند. این جریان ارزش با ارائه بینش در مورد نیازهای انتشار و استقرار خدمات جدید یا تغییریافته، به فرآیند مدیریت پورتفولیوی خدمات کمک می‌کند. این امر می‌تواند کمک کند تا خدمات ارائه شده توسط سازمان با اهداف تجاری و نیازهای مشتری هماهنگ شود.

جریان ارزش بهبود «Improve»

روش‌های مدیریت انتشار و استقرار با کمک به بهبود مستمر خدمات، از جریان ارزش بهبود پشتیبانی می‌کنند. این امر به شناسایی فرصت‌های بهبود براساس بازخورد و درس‌هایی که از انتشارها و فعالیت‌های استقرار قبلی گرفته شده کمک می‌کند. با تجزیه و تحلیل داده‌ها و معیارهای عملکرد، مدیریت انتشار و استقرار می‌توانند گلوگاه‌ها، ناکارآمدی‌ها یا زمینه‌های بهبود را در فرآیند انتشار و استقرار شناسایی کند که به بهبود ارائه خدمات منجر می‌شود.

جریان ارزش درگیر شدن «Engage»

مدیریت انتشار و استقرار ارتباط نزدیکی با جریان ارزش Engage دارد، زیرا در طول چرخه عمر سرویس با ذینفعان مختلفی تعامل دارد. مدیریت انتشار و استقرار با تیم‌های طراحی و انتقال سرویس درگیر می‌شود تا مطمئن شود که سرویس‌های جدید یا تغییر یافته به طور موثر منتشر شده و در محیط عملیاتی مستقر می‌شوند.

این امر شامل هماهنگی با صاحبان سرویس، سرویس دسک، کاربران و سایر طرف‌های مربوطه برای مدیریت انتظارات، اطلاع‌رسانی در مورد تغییرات و به حداقل رساندن هرگونه تاثیر نامطلوب روی در دسترس بودن سرویس است.

جریان ارزش طراحی و انتقال «Design & Transition»

روش‌های انتشار و استقرار با اطمینان از اینکه کالاها و سرویس‌ها نیازهای ذینفعان را از نظر هزینه، کیفیت و زمان عرضه به بازار برآورده می‌کنند، به طراحی و انتقال کمک می‌کنند.

جریان ارزش به دست آوردن و ایجاد «Obtain & Build»

روش‌های انتشار و استقرار با حصول اطمینان از در دسترس بودن اجزای سرویس در زمان و مکان مورد نیاز و مطابق با مشخصات توافق شده که در پکیج طراحی سرویس مشخص شده، به دریافت و ساخت کمک می‌کنن.

جریان ارزش ارائه و پشتیبانی «Deliver & Support»

روش‌های انتشار و استقرار با حصول اطمینان از بهبود مستمر محصولات، خدمات و شیوه‌ها در تمامی فعالیت‌های زنجیره ارزش، به ارائه و پشتیبانی کمک می‌کنند.

6 مزیت مدیریت انتشار و استقرار

 

 

درک تفاوت‌های بین انتشار و استقرار به سازمان‌های ITSM کمک می‌کند تا جریان فرآیند و طرح‌های استقرار را بهبود بدهند. پیاده‌سازی مدیریت انتشار و استقرار ITIL 4 مزایا و ارزش معناداری را برای یک سازمان به ارمغان می‌آورد که در ادامه شش مورد از آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

بهبود ارائه خدمات

مدیریت انتشار و استقرار تضمین می‌کند که تغییرات و نسخه‌ها به درستی برنامه‌ریزی، تست و مستقر شده‌اند. با پیروی از فرآیندها و کنترل‌های استاندارد شده، سازمان‌ها می‌توانند کیفیت و قابلیت اطمینان ارائه خدمات خودشان را افزایش بدهند. این امر به افزایش رضایت مشتری و اطمینان از خدمات فناوری اطلاعات ارائه شده منجر می‌شود.

انتشار سریع‌تر به بازار

روش‌های موثر مدیریت انتشار و استقرار، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا تغییرات و نسخه‌ها را به سرعت ارائه بدهند. سازمان‌ها می‌توانند با ساده‌سازی فرآیندها و خودکارسازی در صورت امکان، زمان انجام کار را کاهش بدهند و استقرار عملکردها و خدمات جدید را تسریع کنند. این توانمندی به کسب و کارها اجازه می‌دهد تا با سرعت بیشتری به نیازهای مشتری و تقاضاهای بازار پاسخ بدهند.

به حداقل رساندن اختلالات کسب و کار

مدیریت انتشار و استقرار در به حداقل رساندن تاثیر تغییرات و انتشار بر روی محیط زنده موثر هست. سازمان‌ها می‌توانند با انجام تست‌های کامل و داشتن برنامه‌های مناسب برای بازگشت، ریسک‌های مرتبط با استقرار تغییرات را کاهش بدهند. این امر احتمالا بروز اختلال در سرویس‌ها را کاهش می‌دهد و به حفظ تداوم کسب و کار کمک می‌کند.

مدیریت ریسک پیشرفته

مدیریت انتشار و استقرار ITIL 4 مدیریت ریسک فعالانه را ارتقا می‌دهد. این شامل ارزیابی تاثیر بالقوه تغییرات و انتشار، شناسایی وابستگی‌ها و برنامه‌ریزی استراتژی‌های مناسب برای کاهش تاثیرگذاری هست. سازمان‌ها می‌توانند با مدیریت موثر ریسک‌ها در طول فرآیند انتشار، احتمال اثرات نامطلوب روی سرویس‌ها و سیستم‌ها را به حداقل برسانند.

بهبود همکاری و ارتباطات

مدیریت انتشار و استقرار، همکاری و ارتباط بین ذینفعان، مثل تیم‌های توسعه، تیم‌های عملیاتی و واحدهای تجاری را تقویت می‌کند. سازمان‌ها می‌توانند با داشتن کانال‌های ارتباطی و همکاری شفاف مطمئن بشوند که همه همسو هستند و برای انتشار موفق کار می‌کنند. این رویکرد به جلوگیری از سوءتفاهم، کاهش تعارضات و ترویج فرهنگ کار تیمی کمک می‌کند.

بهبود کنترل تغییر و حاکمیت

پیاده‌سازی مدیریت انتشار و استقرار سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا روی تغییرات معرفی شده کنترل و حاکمیت بهتری داشته باشند. با اجرای فرآیندهای استاندارد مدیریت تغییر و خط‌مشی‌های انتشار، سازمان‌ها می‌توانند مطمئن شوند که همه تغییرات طبق دستورالعمل‌های از قبل تعریف شده تایید، آزمایش و اجرا شده‌اند. این امر به حفظ انطباق، کاهش تغییرات غیرمجاز و بهبود روش‌های حاکمیت کمک می‌کند.

پیاده‌سازی مدیریت انتشار و استقرار ITIL 4 کارایی، قابلیت اطمینان و کنترل را برای معرفی تغییرات و انتشارها به ارمغان می‌آورد. این رویکرد از سازمان‌ها در ارائه خدمات با کیفیت بالا، کاهش ریسک‌ها و به حداکثر رساندن ارزش سرمایه‌گذاری‌های فناوری اطلاعات پشتیبانی می‌کند. با استفاده از یک نرم افزار مدیریت خدمات فناوری اطلاعات که بر پایه اصول ITIL طراحی شده است، مدیریت توسعه خود را بهینه سازی کنید.